WHITE FLEMISH TRASH

Ik heb Mercelis gemist. In de beginjaren, bedoel ik. Ik was niet mee en heb hem doorheen de jaren daarna nooit ontdekt. Ik weet nog dat ik als puistige puber tijdens Marktrock aan de Leuvense Sint-Pieterskerk passeerde, en hem kort, solo aan het werk zag. Hij zat halverwege een nummer dat ik mij niet meer herinner, geraakte zijn draad kwijt, brak het af, excuseerde zich en startte een ander nummer. Dat was Jef Mercelis voor mij in de jaren 90. Gelukkig geeft Jef mij bijna dertig jaar en kilo later een herkansing.

Want dit jaar verscheen White Flemish Trash alweer en nog maar de derde plaat van Mercelis. Ik ga ze niet vergelijken met zijn debuut uit 1996, want dat ken ik dus niet. De reden waarom ik deze plaat kocht was simpel. Op een avond hoorde ik het al even bezwerende als magistrale Headlights op de autoradio, toen iemand in het donker en zonder koplampen aan, voor mij de weg opreed. “If only you would put your headlights on.” Geef toe, ik kon niet anders.

De voorgeschiedenis van Mercelis heb je echter niet nodig om te kunnen genieten van dit album. Ik zeg album, maar bedoel eigenlijk: verzameling songs. Want toegegeven, het geheel plakt niet echt als een geheel aan elkaar. Elk nummer staat wat op zich, en telkens krijg je een andere Mercelis te horen. Maar dat doet niets af aan de kwaliteit van de songs en de uitmuntende productie die de plaat meekreeg. Het maakt van White Flemish Trash een album in breedbeeld, waarop tien nummers elk hun verhaal vertellen.

Ik hoorde psychedelische onderwatergeluiden in Fortune, de nachtclubjazz van Charles & Les Lulus in Lucky, de country van Giant Sand meets BRMC in Sparrows, de cassetterecorderfunk van Daan en Dead Man Ray in U-Turn en Extremadura, de trage opbouw van Whispering Sons en The Cure in The Great Maurice, en de passie van Nick Cave in White Flemish Trash. Puike referenties allemaal, overgoten met een saus van vakkundige gitaareffecten en voortgestuwd door een metronoombas die niemand gestopt krijgt.

Sfeer in plaats van riffs, begeleid door een uitstekende en veelzijdige stem. Weinig singles maar wel albumtracks die niemand onberoerd zullen laten. Mercelis weet wat hij doet. Geef hem een kans, het loont de moeite.

Zin in meer? Beluister het album via deze link: Spotify – White Flemish Trash

Ben jij ook gepassioneerd door muziek, heb je een vlotte pen én heb je zin om ook een recensie te schrijven? Stuur dan een mail naar info@ohlalala.be.