
Een paar weken geleden werd mij de soundtrack voor de nakende zomer aangereikt.
Op een strand, met de avondzon recht in het gezicht - dan maar met de ogen toe - en uit de koptelefoon een klein meesterwerkje ...'Niobe' van het Antwerpse collectief Aki.
Net wat we nodig hadden om even alles te vergeten. Dit is de tweede worp van een gezelschap opgebouwd rond drumster Anke Verslype, verder aangevuld met harp, gitaar en bas. Een combinatie die zo goed blendt dat je soms vergeet dat het om 4 verschillende muzikanten gaat.
6 relatief korte nummertjes die samen één heel mooi verhaal schetsen. Heel filmisch, atmosferisch , maar tegelijk ook heel beklijvend.
Er wordt aangezet met 'Niobe', het titelnummer. Niobe is een vrouwelijke figuur uit de Griekse mythologie die versteende terwijl haar tranen een rivier vormden. Het nummer wordt zo rustig opgebouwd dat het alsmaar meer aan kracht wint. Het gitaarspel deed me aanvankelijk even aan Bill Frisell denken, maar in combinatie met de harp, de lome bas en de eclectische drums kom je in een heel traag voorbijtrekkend landschap terecht. Een muzikaal erg boeiend landschap.
'Ver' gaat aanvankelijk verder op eenzelfde elan, maar is toch hoekiger. Het drumspel komt hier dichter in de buurt van jazz terwijl ik niet zeker weet of jazz de juiste benaming is voor deze muziek. Er worden dialogen neergezet die erg complex zijn terwijl ze dat tijdens een eerste beluistering niet lijken.
'Lang geleden' wordt ook weer langzaam opgebouwd vanuit een grote spanningsboog, maar aan het eind is die spanning weg en kabbelen de laatste klanken weg. In het midden is het erg mystiek en kom je soms oren te kort.
'Tokyo' is mijn favoriete nummer uit dit meesterwerkje. Ik beluister dit liefst helemaal alleen in een donkere kamer waarbij er enkel de muziek is. Er wordt erg veel tijd genomen om- heel gelaagd- de verschillende instrumenten elkaar te laten vinden. Halverwege bloeit het hele boeket open en luisteren we naar een kleurenpracht van pasteltonen. Het filmische aspect krijgt hier de bovenhand. Het zijn wonderlijke klanken die ons hier verwarmen.
'Over de zee' doet mij afvragen of er ooit een moment zal komen waarop ze hier ook nog vocals aan toe zullen voegen? Er zit zeker een boeiende samenwerking in. De melancholie die mij meermaals overviel bij de eerste beluisteringen bewijst dat ieder detail in dit mooie klanktapijt van heel groot belang is, hoe subtiel ook.
En net wanneer je bijna vervult bent van dit hemelse landschap eindigen ze met een heel luchtig, sprookje ' Hoog in de lucht'. De titel en de muziek voerden me opnieuw naar de zee en ik meen mij plots te herinneren dat Aki ook een Japans schip was ... Het verhaal is verteld. Een heel mooi, boeiend en meeslepend verhaal. Dit vraagt naar meer.
Ik kan niet wachten om hun volgende werkje te mogen gaan kopen. Ondertussen kom ik met deze de zomer wel door.
Zin in meer? Beluister het album via deze link: Niobe - Album by aki | Spotify
Ben jij ook gepassioneerd door muziek, heb je een vlotte pen én heb je zin om ook een recensie te schrijven? Stuur dan een mail naar info@ohlalala.be.
Reacties
Reactie toevoegen