'It makes me wanna cry' … Waren het tranen van geluk, ontroering of gewoon van trots op wat er gebeurde tijdens het Eurovisiesongfestival? Zo simpel en toch zo intens en zo Hooverphonic! Wat nog komen moet, dat maakt niet zoveel uit, zeker als je trouw blijft aan jezelf. 'Never change a winning team'! Laat ons hopen op die winst in de finale van dit Eurovisiesongfestival! Indien niet, bewijst 'Hidden Stories' het ongelijk en een indrukwekkender visitekaartje hebben weinige van de deelnemers ooit eerder kunnen voorleggen aan Europa.
Wereldklasse valt niet te ontkennen, niet op het Eurovisiesongfestival en al zeker niet op hun nieuwste plaat, 'Hidden Stories'! De single 'The Wrong Place' is al weken te horen op de radio - en dus ook op onze hersengolven. Catchy, gloomy en toch met voldoende weerhaakjes, zo hebben we het graag. Al had de track 'Lift Me Up' ook niet misstaan op het podium der Eurovisie daar in Rotterdam. Een hit wordt het zeker, David Byrne mag solliciteren om dit op een van zijn volgende albums te krijgen! De ideale producer kennen we alvast!
'Hidden Stories', het album dan: vintage Hooverphonic, bitterzoet maar des te ongemakkelijker komt het binnen met 'A Simple Glitch Of The Heart', een gebroken hart wel, dat is zeker.
Tranen van jaloezie of verdriet moeten er ook bij Burt Bacharach en Mark Ronson al gevloeid zijn! Een andere verklaring is er niet waarom deze heren, Geike nog nooit gevraagd hebben voor een studiosessie. Het gevoel van 'Doeme toch hé! Die Alex Callier uit het Waasland is ons voor.' en 'He does it better.' moet er nu toch zijn bij de producers. De plaat ademt die retrofeel waar de band zich zo graag in baadt met de 'twang'- gitaar waar mijnheer Geerts zich mee verpersoonlijkt (Een Eddy Duane - instrumental plaat, Raymond? Dan sta ik al in de platenzaak!), met de virtuoze orkestratie van de heer Callier en met die stem van mevrouw Arnaert - gelukkig geboren in de Westhoek van België en niet in die van de States, anders hadden we dit als publiek gemist!
Maar het is niet enkel old school Hooverphonic, het album staat ook absoluut in het nu! Met 10 nummers die elk hun eigen soundtrack schrijven, als waren het 10 scores voor Quentin Tarantino, met telkens een knipoog naar het verleden (met een absoluut hoogtepunt in 'Full Moon Duel'). Maar ik denk hierbij toch eerder aan Brad Pitt in ' Once Upon a Time... in Hollywood' dan aan de oudere spaghettiwesterns, misschien door het stilistische dat de plaat uitademt? Alweer een patent van deze geslaagde joint venture Westouter - Sint-Niklaas!
Met de titeltrack 'Hidden Stories' eindigt het album zoals het startte. 'There’s a crack in everything, that’s how the light get’s in.' zong Leonard Cohen. Hij had gelijk en het had zomaar over 'Hidden Stories' kunnen gaan. Merci Magnificent Three!
Zin in meer? Beluister het album via deze link: Hooverphonic | Spotify
Ben jij ook gepassioneerd door muziek, heb je een vlotte pen én heb je zin om ook een recensie te schrijven? Stuur dan een mail naar info@ohlalala.be.
Gerelateerde recensies
Reacties
Reactie toevoegen