Sofa-babbelconcert met Jef Neve

Jef Neve is een muzikant zonder oogkleppen. Hij laat zich niet in een hokje stoppen, en gelijk heeft hij. Bovendien draagt hij het hart op de tong, zo blijkt wanneer Neve op een zonnige zondagvoormiddag in gesprek gaat met collega-muzikant Steven De bruyn en hij daarbij diep in zijn ziel laat kijken. Openhartigheid is Neves grootste troef. ‘Ik geloof dat een mens op zijn mooist is wanneer hij zich puur en authentiek durft te tonen.’

Typerend voor de muzikant en componist in Jef Neve is dat hij vloeiend twee muzikale talen spreekt: klassiek en jazz. Daar heeft hij zelf nooit diep over nagedacht, zegt hij. ‘Ik hou nu eenmaal van vele soorten muziek. Ik luister thuis vaak naar Klara, de ideale mix van klassiek en jazz. Maar ik sta voor alles open, ook blues kan me bekoren. Toen ik jou ooit bezig zag met je eerste bluesgroep El Fish heb je mij geïnspireerd, Steven.

Het strikte van klassieke muziek hoeft de vrijheid van jazz niet in de weg te staan, integendeel. Ik laat het ene overvloeien in het andere. Ook wanneer ik klassieke stukken interpreteer, blijf ik zoeken. De sonates van Mozart zijn wat dat betreft uitstekend oefenmateriaal. Die zijn aartsmoeilijk om te spelen: het publiek hoort het met..n wanneer je een foute noot speelt. Beethoven zei ooit: “Een foute noot spelen is niet erg, maar zonder passie spelen is onvergeeflijk.” Daar kan ik me helemaal in vinden. Dan speel ik zo’n sonate voor de vijfennegentigste keer en vind ik w..r nieuwe manieren om ze te spelen. Dat is je eigen stem blijven zoeken, ook binnen de compositie van iemand anders. Je kunt nooit beter zijn dan het origineel, je moet er vooral voor zorgen dat je geen kopie wordt.’
...

Je kan het hele interview met Jef Neve lezen in het nieuwe Ohlalala-magazine, verkrijgbaar via de webshop.