De Oh's van Mattias

Rumours kenden we al als een heerlijk ongrijpbaar vat vol tegenstellingen. Hannah Vandenbussche en Stefanie Mannaerts leerden elkaar kennen bij The Spectors en vormen hier de helft van dit West-Vlaamse kwartet dat steeds weer de labels synthwave, darkpop of zelfs shamanhop van zich afschudt. ‘Stop Crying’ gaat volgens de band over het leren loslaten van mensen, al dan niet vrijwillig.

Oh: Melancholie op een junglebeat, dat hoorden we nog niet vaak. Dat het ook nog eens werkt is des te straffer.

Het Brusselse ECHT! schuimt deze zomer de jazzfestivals af, en op ‘Charlier’ tonen ze opnieuw welke verfrissende combinaties er te maken zijn met electronica, funk en jazz.

Oh: ‘Charlier’ klinkt even eclectisch en intrigerend als de internationale levenswandel van de muzikanten die je aan het werk hoort. 

Met de eerder deze maand uitgebrachte ep ‘Cruise Controlling’ sluit Mister Moon naar eigen zeggen een muzikaal hoofdstuk af, klaar om nieuwe dingen te proberen. Wie nog een laatste keer uitbundig wil dansen op de catchy grooves van dit Wase vijftal, kan zich uitleven op ‘Fever’. 

Oh: Koortsdromen, persoonlijke demonen of een tennisracket die niet meewerkt: zorg voor wat druivensuiker en het aanstekelijke refrein van ‘Fever’ om daar komaf mee te maken.

Waalse zussen Margaux, Mégane en Lorraine Melery noemden zich in 2015 naar een nummer van The National, en sinds de aanwerving van Clémence D’Hulst smijten ze zich helemaal op melancholische indierock. In ‘Childhood’ krijgen ze bovendien de hulp van rapper Liam Scott, wat tot een gewaagde en geslaagde combinatie leidt.

Oh: De zussen zijn net de twintig gepasseerd, maar dat belet hen niet om al nostalgisch terug te denken aan hun jeugd. Dat sentiment weten ze knap te vatten in zowel tekst als muziek.

De Brusselse Unis maakt sinds 2019 schuifelend haar entree, om deze maand het merendeel van haar nummers te bundelen op haar debuut-ep ‘Feelings’. Net op tijd om een Belgisch antwoord te bieden op de Britse en Amerikaanse neosoul en r&b-scene die momenteel een heropleving doormaakt.

Oh: Unis fluistert zalig zacht over haar onzekerheden in deze ontwapenende single. 

Bwana is het alter ego van Friedel Dufait, die als een Zwitsers zakmes zowel alle instrumenten en teksten als de productie op zich neemt. Haar rechttoe-rechtaanteksten en lofi aanpak doen meteen denken aan Stef Chura en Girl In Red.

Oh: Na het rockende ‘Two-Faced Boy’ gooit tweede single ‘Sedona’ het over een melancholische boeg. De DIY-aanpak blijft dezelfde, en maakt me benieuwd naar wat deze onewomanband nog meer uit haar vingers kan toveren.

Als twee studiotovenaars samen een 'sound choreography' componeren,  dan heb je onze aandacht. Producer, componist en helpende hand bij zowat de halve Belgische pop- en rockscene,  David Poltrock,  ontwikkelde samen met producer Adriaan de Roover ‘VACUUM’, een voorstelling met quadrofoon geluid, dans en video die je als luisteraar onderdompelt in een totaalervaring.

Oh: De muziek van ‘Two-thirds’ zal zichzelf vast overstijgen in het grotere geheel van ‘VACUUM’, al is het lang geleden dat we zo’n broeierige ambient hoorden.