De debutant: Aarde aan Daan

Debuteren kun je op gelijk welke leeftijd. Doe je iets voor de eerste keer? Dan ben je een debutant. Ook Daan Hafkamp, de Daan in Aarde aan Daan, behoort tot die categorie, al speelt hij al langer muziek dan de debuut-ep ‘De Situatie’ laat vermoeden. Een mooi staaltje Nederlandstalige indie dreampop, die bruggen bouwt tussen poëzie en popmuziek. In de gaten houden? Jazeker.

Dat (pop)muziek met het Nederlands als voertaal in de lift zit, is geen nieuws meer. Niet alleen Merol, Eefje de Visser, Meau, Willy Organ, WIES, Froukje en S10 of de Belgische Monokimono en Willem Ardui, maar ook de Nederlandstalige hiphop van Brihang, Zwangere Guy, Simon, Yong Yello en de donkere r&b van Ikraaan zorgen voor een coole en frisse wind in Vlaanderens nieuwe muziek in het Nederlands. Het is een nieuwe lichting muzikanten en artiesten in het kielzog van Spinvis, Yevgueni, Walrus, Kommil Foo en consorten. En allemaal hebben ze er geen moeite mee om in het Nederlands te zingen. Ook Daan Hafkamp kiest er heel erg bewust voor:

“In het Nederlands kun je je niet verstoppen,” zegt hij. “Wil je iets vertellen, dan moet je in je moerstaal je best doen om je boodschap mooi te verpakken, terwijl je in het Engels makkelijker kan teruggrijpen naar clichés die goed bekken. Ik maak echt werk van mijn teksten. Ik hoor vaak dat ze iets poëtisch in zich hebben, en daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik denk dat mijn teksten ook iets ‘Vlaamser’ zijn dan wat ik bij Noord-Nederlandse bands en artiesten hoor: zij zingen het meer zoals ze gebekt zijn. Vlamingen hebben soms meer de neiging om hun teksten wat mysterieuzer te maken, wat minder absoluut. Kijk bijvoorbeeld naar Gorki of De Mens ...”

Op jullie eerste ep ‘De Situatie’ staan 6 songs. Het zijn pareltjes, uniek in hun soort.
“Dank je. Ja, die ep heeft ons alleszins geen windeieren gelegd. We kregen al wat aandacht dankzij onze deelname aan HUMO’s Rock Rally in 2020. We hebben toen de halve finales bereikt en daarna konden we beginnen samen te werken met een label en een agent. Maar de release van de ep heeft toch ook heel wat losgemaakt. De singles ‘Goed’ en ‘Onderuit’ werden opgepikt door de nationale radiozenders. Radio 1 heeft ons vaak gedraaid, en ook op Radio 2, Studio Brussel, Radio Willy in Vlaanderen en op 3FM en KINK INDIE in Nederland werden we gespeeld.

Daar ben ik erg blij om, omdat het aangeeft dat de muzieksamenstellers ook steeds meer aandacht beginnen te krijgen voor alternatieve Nederlandstalige muziek. Wat wij maken, kun je niet meteen mainstream noemen, maar dat er aandacht voor is, vind ik bijzonder fijn.”

Melancholie

“Ik schrijf nogal intuïtief, vanuit het onderbewuste”, aldus Daan. “En ik blijk nogal vaak over vrouwen te schrijven, haha. Wat zou daar toch achter zitten? Neen, alle gekheid. Ik merk wel dat mijn oudere teksten een iets destructievere ondertoon hebben, dat ze soms wat zwaarmoediger klinken dan wat ik vandaag schrijf. Maar de muziek laat me toe om daar op een speelse manier mee om te gaan. En, oh, wat hou ik toch van melancholie.  Ik heb iets met gemis. Maar dat betekent niet dat ik als een ziek vogeltje op het podium sta: optreden heeft iets heel troostrijks, zeker als je gaat kijken naar een band die via de muziek de juiste snaren weet te raken. Dan voel je als kijker een zekere catharsis.”

Welke artiesten hebben je in je muzikantenschap beïnvloed?
“Ik ben een grote fan van Damien Rice, Bright Eyes, Spinvis en van de ballads van Tom Waits. Weer die melancholie, hé. En nu we als band fungeren zitten we ook in de stroom van alt-J, Arctic Monkeys en The Black Keys.”

Vandaag – en meer dan ooit – zit Nederlandstalige muziek in de lift. Nederlandse artiesten liggen Vlaanderen nauw aan het hart. Er bougeert wat in Nederland ...
“Ja, dat is zo, maar ook hier, hoor. In Nederland kent de Nederlandstalige indiemuziek al langer dan vandaag een hausse. Zowel bij de 3FM Awards als bij de Edisons vielen veel Nederlandstalige bands in de prijzen. Ik denk dat je de rol van namen als Eefje de Visser of Roosbeef niet mag onderschatten. En  dat geldt ook voor Bazart. In het Nederlands zingen is niet langer – hoe vreemd dat ook mag klinken – exotisch. De naar kleinkunst neigende pop van tien jaar geleden is geëvolueerd naar een volwaardig indiegenre.”

En Aarde aan Daan neemt daar een mooie plek in. Ondertussen deden jullie al een paar felgesmaakte voorprogramma’s, onder andere voor Tourist LeMC in de Lotto Arena. Meteen voor 8000 man.
“Dat was spannend, maar ook heel erg leuk. Iedereen was super gefocust en we hebben ons enorm geamuseerd. Ik hoop dat er nog zulke momenten mogen volgen, want spelen voor zoveel enthousiaste mensen, dat is toch een droom die uitkomt.”

Sven De Potter