De sleutelsongs in de carrière van Axelle Red

Een oeuvre dat bijna drie decennia overspant: Axelle Red is er terecht trots op. Aan de hand van songs die ze zelf uit haar eigen oeuvre selecteerde, bespreken we de sleutelmomenten in de carrière van de vrouw wiens muziek tot een heus genre uitgroeide. Want zeg French soul en Céline Dion zal zeggen ‘Ah, Axelle!’ (Inderdaad, ook Céline Dion weet wie Axelle Red is.)

‘Céline noemt Sensualité vaak wanneer journalisten haar vragen naar haar favoriete Franstalige nummers’, zo vertelt Axelle Red wanneer we bij haar thuis in Brussel praten over haar populariteit in Frankrijk. ‘Céline is altijd fan geweest van mij. Ik bewonder haar: ze is een fijn persoon, een vechter ook. Ze schrijft haar songs niet zelf maar zet wel een sterke persoonlijkheid neer door haar interpretatievermogen. C’est une grande interprète.’

Later meer over collega-artiesten die fan zijn van Axelle Red en over haar grote hit, Sensualité. Maar laten we beginnen bij het absolute begin — nog voor Kennedy Boulevard. Een song uit 1983, toen Axelle Red nog Fabby was, een vijftienjarig zangtalent met tonnen ambitie: Little girls.

Little girls
‘Het is niet mijn mooiste song, maar wel een song die nog altijd veel voor me betekent. Alle muziek die mij als  jong meisje heeft beïnvloed, zit erin. Ik was vijftien jaar en fan van Abba. Mijn mama luisterde naar soulplaten en via de broers van mijn beste vriendin leerde ik The Beatles kennen. Men vergeleek mijn stem destijds met de stem van Brenda Lee, nog steeds een van mijn lievelingszangeressen. Little girls klinkt als blue eyed soul. Een tikje jazzy ook. En soul, daar was in die periode niemand mee bezig. Amy Winehouse en Adele kwamen pas vele jaren later met hun geweldige interpretatie ervan. Voor mij was die muziek toen al een grote inspiratiebron. Dat hoor je trouwens ook in Kennedy Boulevard. Dat is een echte Motownsong.’

‘Ik tekende bij een Frans platenlabel en daar stelde men mij voor om in het Frans te zingen. Dat leek me wel wat. Jean Kluger was ook geïnteresseerd, hij zag in mij de nieuwe Marva, maar omdat ik internationale dromen had, wilde ik niet in het Nederlands zingen. Dat was in die tijd trouwens ook niet zo evident. Nederlandse liedjes werden geassocieerd met kleinkunst, er was nog geen Nederlandstalige popscene zoals nu.’
...

Je kan het hele interview met Axelle Red lezen in het nieuwe Ohlalala-magazine, verkrijgbaar via de webshop.